Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.
Tylko w więzieniu łatwo jest zrozumieć, że życie bez czekania na cokolwiek nie ma najmniejszego sensu i wypełnia się po brzegi rozpaczą.
Więzienie Ludzkich SłabościW pierwszej celi uwięziono tego, który w strachu zamkną oczy, by ponownie ukryć się przed narodzinami pożadania... Druga cela stała się domem dla poplecznika samotności, który z uśmiechem odtrąca kolejną szansę na uczłowieczenie... Trzecią celę udekorowano żelaznymi maskami naśmiewującymi się szyderczo z więźnia ideałów, który zatracił swoją twarz w bezdennym morzu wypaczonej prawdy... Czwarta cela kryje zwłoki starca, którego szczere modlitwy wciąż odbijają się echem po niewzruszonych labiryntach rozłąki... ...drzwi twojej celi zatrzasną się na wieki...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz